گردشگری به مثابه یکی از انواع رفتارهای فراغتی که در میان جوانان با استقبال زیادی مواجه شده است، آثار و پیامدهای فراوانی برای جوامع مبدا و مقصد به دنبال دارد. جوانان دارای نیرو و پتانسیل فراوان بوده که میبایست این پتانسیلها در جهت درست و مناسب هدایت شده و منجر به شکوفایی معنوی، انسانی و اجتماعی افراد گردد. در این پژوهش سعی شده است که با استفاده از روش تحلیلی – توصیفی به بررسی داده¬ها و اطلاعات گردآوری شده از منابع کتابخانه ای و اسناد و مدارک مربوطه پرداخته شود. هدف از این پژوهش معرفی گردشگری جوان به عنوان یک ضرورت می باشد و اینکه جوان به چه کسی گفته می شود و در چه بازه زمانی در زندگی قرار دارد.نتایج این پژوهش نشان می دهد که ایران دارای پتانسیل¬های قوی از لحاظ گسترش و اراتقاء این نوع از گردشگری می باشد.