به منظور ارزیابی اثرات برخی کود های زیستی و شیمیایی بر ویژگی های جوانه زنی بذر شوید توده مبارکه اصفهان ، آزمایشی طی سال زراعی 1403 به صورت فاكتوريل با طرح پايه كاملاً تصادفي در سه تكرار اجرا شد. فاکتورهای مورد مطالعه در این تحقیق عبارت از کود زیستی مایکوریزا در سه سطح شامل شاهد یا عدم کاربرد، کاربرد مایکوریزای گونه intraradices Glomus و G. mosseae، کود زیستی تثبیت کننده نیتروژن در سه سطح شامل شاهد یا عدم کاربرد، کاربرد نیتروکسین و سوپرنیتروپلاس و کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره در سه سطح شامل مقادیر صفر، 50% و 100% مقدار توصیه شده از هر کدام بعد از تجزیه خاک بودند. نتایج نشان داد که کاربرد تلفیقی انواع کودهای زیستی تحت شرایط مصرف مقادیر کاهش یافته کودهای شیمیایی نیتروژنه و فسفره (صفر و 50% توصیه شده) روی صفات درصد جوانه زنی بذور، متوسط زمان جوانه زنی و ضریب سرعت جوانه زنی موثر بودند. در اکثر تیمارهایی که در آن ها کودهای زیستی مایکوریزا و تثبیت کننده نیتروژن تحت شرایط مصرف کمتر کود شیمیایی به صورت تلفیقی استفاده شده بود زمان لازم تا جوانه زنی کمتر بود. با توجه به نقش مهم سرعت جوانه زنی در سبز کردن یکنواخت گیاهان، به نظر می رسد استفاده از کودهای زیستی بتواند در افزایش سبز شدن یکنواخت بذور سهم به سزایی داشته باشد. در این آزمایش بهبود وزن گیاهچه در اثر آغشته کردن بذر با مایکوریزا می تواند ناشی از تاثیر این قارچ ها روی فعالیت های فیزیولوژیک و متابولیک گیاه باشد. به طور کلی نتایج این تحقیق نشان داد که استفاده از کودهای زیستی می تواند سبب بهبود وضعیت جوانه زنی گیاه شوید شود و با استفاده از این ترکیبات می توان مصرف کودهای شیمیایی را کاهش داد تا از اثرات نامطلوب این کودها بر سلامت انسان و محیط زیست جلوگیری شود.