گیاه رزماری ((Rosmarinus officinalis Lاز خانواده نعناع‌سانان ((Lamiaceae به دلیل خواص دارویی و معطر، از گذشته‌های دور مورد توجه بوده و امروزه به‌عنوان یکی از منابع غنی ترکیبات زیست‌فعال شناخته می‌شود. در سال‌های اخیر، پژوهش‌های علمی متعددی بر ترکیبات فیتوشیمیایی رزماری و عملکردهای بیولوژیکی آن، به‌ویژه اثرات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی، متمرکز شده‌اند. این مقاله مروری است بر مهم‌ترین ترکیبات شیمیایی رزماری و فرآورده‌های قابل استحصال از آن در سه مقیاس خانگی، نیمه‌صنعتی و صنعتی. رزماری دارای ترکیباتی همچون اسیدهای فنولیک (رزمارینیک اسید)، دی‌ترپن‌های فنولی (کارنوزیک اسید و کارنوزول) و فلاونوئیدهاست که در این مقاله، سازوکارهای مولکولی مرتبط با اثرات آنتی‌اکسیدانی و ضدالتهابی آن‌ها بررسی شده است. با توجه به شیوع فزاینده بیماری‌های مرتبط با استرس اکسیداتیو و التهاب مزمن، رزماری به عنوان یک منبع طبیعی غنی از ترکیبات زیست‌فعال، پتانسیل بالایی در توسعه مکمل‌های غذایی، داروهای گیاهی و غذاهای کاربردی دارد. «همچنین، این مقاله به بررسی چالش‌ها و چشم‌اندازهای بهره‌برداری از رزماری در کاربردهای درمانی و پیشگیرانه پرداخته و به معرفی موارد مصرف، روش‌های تولید و فناوری‌های فرآوری آن می‌پردازد.