پرایمینگ بذر به معنای کنترل فرآیند هیدراتاسیون بذر در حین خیساندن است و امکان ادامه رویدادهای متابولیکی قبل از کاشت بدون اجازه ظهور ریشه‌چه را فراهم می‌کند. پرایمینگ بذر یک استراتژی کم هزینه و سازگار برای غلبه بر خواب بذر و بهبود شروع جوانه‌زنی، رشد همگن نهال‌ها، استقرار در مزرعه و عملکرد بالا حتی در شرایط نامساعد محیطی است. اثرات مفید تیمارهای پرایمینگ بذر مستقیماً با تغییر در بیوسنتز و سیگنال‌دهی هورمون گیاهی مرتبط است. با وجود این که پرایمینگ بذر روشی مناسب برای بهبود جوانه‌زنی و قدرت بذور است اما تغذیه و تیمار مناسب پیش از برداشت بذور به وسیله انواع تنظیم کننده‌‌های رشد و عناصر غذایی نیز منجر به تولید بذرهایی با بنیه قوی شده که می‌تواند شاخص‌های جوانه‌زنی را بهبود بخشند. جیبرلین‌ها از مهم‌ترین تنظیم کننده‌های رشد سلولی و گروهی از اسیدهای دی‌ترپنوئید بوده که تنظیم بسیاری از جنبه‌های رشد و نمو گیاه، به ویژه شکستن خواب و جوانه‌زنی بذر، توسعه جنین و تاثیر بر گلدهی، افزایش طول ساقه، گسترش برگ و توسعه گل و میوه را بر عهده دارند. از طرف دیگر محصولات تحت یک محیط شور، یون‌های زیادی را در واکوئل جمع می‌کنند تا از تجمع در سیتوپلاسم جلوگیری کنند که می‌تواند واکنش‌های آنزیمی را مختل کند و فرآیندهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی حیاتی را مسدود کند. بنابراین بهبود تحمل نمک در محصولات کشاورزی برای دستیابی به چالش‌های امنیت غذایی آینده در مناطق مختلف در سراسر جهان ضروری است. بر همین اساس این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پرایمینگ با اسید جیبرلیک بر صفات درصد و سرعت جوانه‌زنی و ارتفاع ساقه‌چه و ریشه‌چه سرخارگل صورت گرفت و نتایج آن نشان داد که استفاده از شوری چهار دسی‌زیمنس بر متر و جیبرلیک‌اسید 100 میلی‌گرم بر لیتر می‌تواند تاثیر مثبتی بر صفات فوق داشته باشد.