گردشگری و جهانگردی پدیده ای است کهن که از دیرباز در جوامع انسانی وجود داشته و به تدریج با طی مراحل تاریخی مختلف به موضوعی صنعتی، اقتصادی و اجتماعی تبدیل شده است. سیاست های کلان گردشگری باید همراه با منابع و مصالح محیطی طرح و اجرا شوند. در غیر این صورت گسترش این صنعت می تواند در منابع طبیعی، ملی و حتی میراث فرهنگی اثرات مخربی بر جا بگذارد. برای حفاظت بهتر از محیط زیست مورد استفاده این صنعت و حرکت کردن در جهت توسعه پایدار باید زمینه ای معقول و منطقی فراهم کرد. شهر شوش در شمال غرب استان خوزستان از جمله شهرهای دارای میراث ارزشمند گردشگری کشور است که بررسی وضعیت گردشگری آن در راستای توسعه پایدار مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با استفاده از تکنیک SWOT به بررسی عوامل و زمینه های نقاط قوت و ضعف ، فرصت ها و تهدیدهای موثر بر توسعه پایدار گردشگری شهر شوش و تبیین الگوی مناسب جهت توسعه پایدار گردشگری شوش با استفاده از دو روش توصیفی و تحلیلی بوده است. یافته های این پژوهش حاکی از این امر است که شهرستان شوش به علت قدمت تاریخی خود می تواند یکی از محورهای مهم گردشگری کشور باشد. با توجه به بررسی وضعیت موجود و شناسایی عوامل ترغیب کننده و بازدارنده که در فرآیند توسعه گردشگری این ناحیه وجود دارد، رهیافت های موثر بر این فرآیند بیانگر ضعف و بی ثباتی مدیریت، ضعف تبلیغات و ناهماهنگی سازمان های مرتبط در زمینه گردشگری، از علل اصلی توسعه نیافتگی گردشگری در شهر شوش است.