مناطق سیل خیز به منظور کنترل خسارات ناشی از آن، ذخیره رواناب و افزایش ذخایر آب زیرزمینی از اهمیت بالایی برخوردار می-باشند. در این راستا می توان از روش های فضایی پیشرفته برای شناسایی مناطق سیل خیز و استفاده از نتایج آن در برنامه ریزی مدیریت شهری استفاده کرد. لذا هدف از این پژوهش میزان خطرپذیری سیلاب در محدوده یخش مرکزی دلگان با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و با مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP می¬باشد. از شاخص های بارش، شیب، ارتفاع، فاصله از رودخانه، تراکم زهکشی و کاربری اراضی برای پهنه بندی خطر سیل در محدوده یخش مرکزی دلگان استفاده شده است که هر کد ام به صورت نقشه به‌عنوان یک معیار با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و با مدل تحلیل سلسله مراتبی AHP وزن¬دهی و همپوشانی شدند. که تعیین میزان تقدم معیارها نسبت به یکدیگر با استفاده از پرسشنامه و به روش زوجی صورت گرفته و به کمک مدل تحلیل سلسله مراتبی عامل ها دوبه‌دو با یکدیگر محاسبه گردیده شده است که معیار تراکم زهکشی و فاصله از رودخانه جز معیارهای با اهمیت بالا بوده¬اند. سپس نقشه‌های نرمال شده و وزن بدست آمده از مدل نیز بر روی معیارها اعمال شده نقشه پهنه بندی خطر سیل تهیه گردید. براساس نتایج بدست امده حدود 80425٫08 هکتار (16/14%) از اراضی دلگان را در محدوده خطر ریسک خیلی زیاد و 222768٫6 هکتار (39٫2%) در محدوده خطر زیاد، 143961٫7 هکتار (25٫35%) قرار داردند. به‌طورکلی 53% و تقریباً بیش از نیمی از اراضی شهر دلگان در معرض خطر ریسک سیلاب شهری زیاد و بسیار زیاد قرار دارد که دلیل این امر دشتی بودن منطقه، پوشش گیاهی ضعیف و نزدیک بودن به رودخانه¬های منطقه می¬باشد. همچنین دهستان¬های هودیان و گنبد علوی در پهنه خطر پذیری سیل زیاد و بسیار زیاد قرار داشته و دهستان گلمورتی در پهنه خطر پذیری سیل زیاد و متوسط قرار دارد. لذا ضروری است مناطق مستعد سيل، کانون توجه برنامه¬ريزی¬های کلان مديريت شهری قرار گيرد.