گردشگری شهری جزیی از صنعت گردشگری است که از منابع نوپای ایجاد درآمد در شهرها به حساب می آید. روند پرشتاب توسعه شهرنشینی و تغییرات کیفی آن در دنیای معاصر و حاد شدن مسائل و مشکلات زیست محیطی و اجتماعی شهرها در چند دهه اخیر، نیازهای جدیدی را به وجود آورده که اساس گردشگری شهری را در معرض تحول بنیادی قرار داده است. در این میان، موضوع چگونگی نوع گردشگری، تأمین امکانات گردشگری و تفریح و ساماندهی فضایی آن به خصوص در شهرها به یک محور اصلی در برنامه ریزی گردشگری شهری و شهرداریها بدل گردیده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش شهرداری ها در مدیریت و برنامه ریزی پایدار گردشگری شهری تدوین شده است. این مقاله در دسته بندی موضوعی شهرداریها طبقه بندی شده است. و در خصوص پایداری درآمد شهرداریها و توسعه ی پایدار شهرهای میانی می باشد.آثار تاریخی هویت و تاریخچه هر شهر هستند و بافت و کوچه های قدیمی شهرها هویت دار و خاطره ساز می باشند. از زمانی که بحث جهانی شدن شهرها مطرح شد شهر مورد نظر در کشورهای دیگر نیز معرفی می شود و گردشگرانی از سایر کشورها نیز نیازمند خدمات رفاهی شهر هستند. شهرداریها با احیای بافت تاریخی و بناهای با ارزش و تعریف کاربریهای متفاوت این بناها، به معرفی آن و جذب گردشگران کمک میکنند. اگر شهرداریها در این زمینه کوتاهی کنند و یا اولویتهایشان مغایرتی با این امر داشته باشد به مثابه هدر رفتن ظرفیتهای شهر و از بین رفتن فرصت درآمد بیشتر برای شهر و مردم محسوب میشود، بنابراین مهمترین و زیر ساختی ترین اقدام شهرداری میتواند اجرای طرحهایی باشد که درآمد پایدار برای شهر در پی دارد؛ حتی اگر این اقدامات با تفکر عموم فاصله داشته باشد و چون در ظاهر به چشم نمی آید افکار عمومی برچسب کم کاری و یا منفعل بودن به شهرداری بزند.
توسعه گردشگری در ابتدا هزینه بر و در ادامه درآمد پایدار است.