وضعیت مدیریت شهری در ایران به‌دلیل تمرکزگرایی و عدم یکپارچگی کماکان در کنترل دولت باقی مانده و از مدیریت سیستمی و نوین عقب مانده است. چالش‌های متعدد ناشی از رشد جمعیت و تقاضا برای خدمات، نیاز به اصلاح و تحول در روابط و ساختارهای مدیریتی را ضروری می‌سازد. به‌ویژه در شهر زنجان، نارسایی‌های مدیریتی و توزیع نابرابر منابع، مشکلات جدی در ارائه خدمات شهری ایجاد کرده است. . با توجه به اهمیت موضوع و ضرورت مطالعات حکمرانی شهری، پژوهش حاضر با بهره‌گیری از روش توصیفی-تحلیلی و کمی، به بررسی شاخص‌های حکمرانی خوب شهری در شهر زنجان به تفکیک مناطق مختلف می‌پردازد. جامعه آماری این تحقیق شامل تمامی کارشناسان خبره و متخصص در حوزه مدیریت شهری زنجان است که با توجه به برآوردهای اولیه، حجم نمونه 70 نفر تعیین شده است. تحلیل یافته‌های پژوهش با استفاده از مدل‌های آزمون میانگین در نرم‌افزار SPSS و مدل تصمیم‌گیری چندشاخصه تاپسیس در نرم‌افزار متلب انجام شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده در زمینه شاخص‌های حکمروایی خوب شهری در مناطق مختلف شهر زنجان، مناطق 3 و 4 به ترتیب بیشترین میزان برخورداری از این شاخص‌ها را دارند. در مقابل، منطقه 2 و در نهایت منطقه 1 به کمترین سطح برخورداری از این شاخص‌ها اشاره دارند.