زمین لرزه یکی از مهم ترین مخاطرات طبیعی است که بعلت خسارات و تلفات زیاد و ناگهانی و غیرقابل پیش بینی بودن آن، در مقایسه با سایر مخاطرات محیطی مانند سیل، لغزش، فرونشست و روانگرائی مورد توجه و حساسیت بالاتری قرار دارد. تهران بعنوان پایتخت و یک مرکز جمعیتی مهم ایران، از نقطه نظرهای متفاوت نظیر سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مورد اهمیت بوده و همواره در رویدادهای مختلف از جمله حوادث و مخاطرات طبیعی در کانون توجه قرار داشته است. گسترش روزافزون شهر و توسعه شهرنشینی در دوره های مختلف با سرعت صورت گرفت و با گسترش شهر تهران به سمت گسلهای اصلی شمال و ری در جنوب تهران آسیب پذیری آن را افزایش داده است. نتایج مطالعات پهنه بندی خطر لرزه ای تهران قرارگیری پهنه های متعددی از شهر تهران را در محدوده با خطر بالا نشان می دهد بطوریکه گسل ری با پتانسیل خطر پذیری بالا در 6 منطقه شهرداری تهران نسبت به گسل شمال تهران خطر لرزه خیزی بیشتری دارد و با توجه به شرایط عمرانی و سازه ای موجود در این مناطق آسیب پذیری بالای ایجاد میکند. بنابراین ضرورت اتخاذ اقدامات پیش بینی و پیش گیری کننده اعم از ایجاد یک مدیریت یک پارچه مدیریت شهری برای پاسخگویی به موقع به بحران و آموزش و مشارکت مردمی و تصویب و اعمال قوانین و سیاست های مناسب و راهبردی و همچنین ایجاد و استفاده و ارتقاء سیستم های اطلاع رسانی و پیش بینی کننده وجود دارد.