در حال حاضر یکی از تنگناهای نظام شهری در ایران که بافت های شهری و روستایی را با چالش هایی جدی مواجه کرده است ، وجود بحران های ناشی از سکونتگاه های غیررسمی بوده است. این امر محصول سیاست های شکست‌خورده، مدیریت نامطلوب، فساد، قوانین نامناسب، بازار ناکارآمد زمین، سیستمهای ضعیف مالی و فقدان اساسی اراده سیاسی است که باعث ایجاد مشکلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، امنیتی، زیست‌محیطی و درنهایت نزول سطح کیفیت زندگی کلانشهرهای ایران به ویژه تهران شده است. با توجه به افزایش روند مهاجرت در سال های اخیر و در منطقه 19 تهران، عوامل متعددی در رشد سکونتگاه های غیررسمی دخیل بوده اند، از این رو پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و از نظر هدف کاربردی(عملی)، به تبیین عوامل موثر بر گسترش سکونتگاه های غیررسمی(منطقه 19 تهران) می¬پردازد. جامعه آماری تحقیق را کلیه کارشناسان و مدیران مدیریت شهری و برنامه ریزان شهری تشکیل می دهند که حجم نمونه آن بر اساس مدل کوکران تعداد 40 نفر تخمین زده شد. پژوهش در صدد پاسخ به این مساله می باشد که مهمترین عوامل در شکل گیری سکونتگاه های غیررسمی در منطقه 19 کدامند و راهکارهای موجود در راستای کاهش حاشیه نشینی این محدوده چیست؟ در این پژوهش، تحلیل یافته ها بر اساس آزمون های میانگین و بینومال تست در نرم افزار SPSS انجام گردید . نتایج نشان داد مهمترین دلایل ایجاد سکونتگاه های غیررسمی در محدوده های مجاور منطقه 19 تهران، شامل عوامل سیاسی – مدیریتی، عوامل رانت و اقتصادی و عوامل انسانی است و عوامل قانونی و اقتصادی از مهمترین دلایل گسترش سکونتگاه های غیررسمی منطقه 19 تهران در طی سال های اخیر بوده است.