کودکان امروز در دوره ای حساس از تاریخ به سر می برند. در حالی که پیشرفت‌های پزشکی و فناوری در محافظت از کودکان به طرز چشمگیری افزایش یافته است اما از سویی مخاطرات زیست محیطی و تغییرات اقلیمی به ویژه در شهرهایی صنعتی مانند اصفهان به عنوان تهدیدی برای شهروندان به ویژه کودکان به عنوان قشری آسیب پذیر پدیدار شده است. محیط زیست سالم و دسترسی آسان و ایمن کودکان به آن و کاهش اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی، بر سلامت جسمی و روحی کودکان تاثیر گذار است. جمعیت‌های شهری به دلیل سطوح بالای آلودگی هوا و کمبود فضای سبز در معرض انواع مخاطرات زیستی قرار دارند. اینگونه اثرات محیط زیستی را می‌توان با مداخلات برنامه‌ریزی شهری کاهش داد. دسترسی به فضاهای سبز و آبی (یعنی محیط‌های بیرونی که به‌طور برجسته دارای آب بوده و برای انسان قابل دسترس هستند) می‌توانند با کاهش آلودگی و گرما و همچنین ایجاد مکان‌هایی برای فعالیت بدنی، تفریح و تعامل اجتماعی، مزایای قابل توجهی برای سلامت جسمی و روانی به همراه داشته باشد. در پژوهش پیش رو ابتدا با مشخص کردن اهداف و روش پژوهش به گردآوری اطلاعات مربوط با پیشینه نظری موضوع پرداخته و در ادامه با بررسی نمونه موردی مشابه با خصوصیات اقلیمی و ویژگی های آب و هوایی اصفهان، راهکارهایی در جهت بهینه سازی بعد سلامت شهر دوستدار کودک با توجه به تغییرات اقلیمی در شهر اصفهان، ارائه شد.