در مقاله حاضر که به بررسی وضعیت پارک های شهری تهران در جهت مدیریت حفظ محیط زیست با تحقیق پیمایشی توصیفی و تبیینی (فرضیه آزما) به متغیرها پرداخته می شود و همچنین به صورت اسنادی و کتابخانه ای در مطالعه مقدماتی و در مطالعه میدانی به جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه اقدام شده است و از نظر نوع کار این پژوهش در زمرۀ تحقیقات کاربردی جای می گیرد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که؛ که بیشترین همبستگی از میان متغیرها را به ترتیب 1- اعمال مدیریت مناسب، حفاظت محیط زیست پارک های شهری را به همراه دارد. 2-مدیریت مناسب به کاهش ضایعات زیست محیطی در پارک های شهری منجر می شود. 3- مدیریت در پارک های شهری منجر به ارتقای شاخص های زیست محیطی می شود.