در بسیاری از موارد، بررسی طرح و نقش پارچه های تاریخی ایران با نظر به هنرهای تجسمی امکانپذیر خواهد بود؛ چراکه بیشتر طرح و نقش به مرور زمان از میان رفته اند. عصرزندیه شاید به دلیل بازه حکمرانی کوتاه، کمتر از حیث هنری مورد توجه بوده است؛ البته میراث این دوره نیز در قیاس دوره های پیشین محدود است. هدف این مقاله،بررسی طرح و نقش در پوشش مردانه درباریان عصر زندیه است . شیوه جمع آوری اطلاعات بر پایه اطلاعات کتابخانه ای و اینترنتی قرار گرفت. نتایج مشخص کرد که مردان درباری درعصرزندیه در تهیه دستارو شال کمر به عنوان متعلقات لباس و اجزای به ظاهر کوچک، اما هویتساز و نمادین پوشاک،از ترکیب پارچه محرمات و ساده بهره میبردند. برای تنپوش بیرونی؛ یعنی قبا، کاتبی و عبا/ ردا نیز از پارچه های ساده یا طرحدار واگیرهای با نقش گیاهی استفاده می‌کردند. در مجموع، برخلاف تنوع بیشتر طرح ونقش در پوشش مردانه اعصار قبل و بعد،ایشان روشمندی محدودتری پایبند بودند.