رودوزی منسوجات دارای اهمیت خاصی است و با آداب و رسوم و فرهنگ ملل ارتباط تنگاتنگ دارد. زنان در این فعالیت نقش اصلی را بر عهده دارند. زنان بندری روی دم پاچه شلوار یا با چرخ های گلدوزی آنرا گلدوزی میکنند و برای شلوارهای مجلسی آنرا با نوار های بافته شده از خوس و گلابتون تزیین میکنند در ایران و هند، هنر رو‌دوزی جایگاه ویژه‌ا‌ی دارد. ارتباطات سیاسی و تجاری‌ ایران با هند از زمان هخامنشیان وجود داشته و به‌خصوص در قرون 9ه.ق/15م تا 11ه.ق/17 م گسترش یافته است. به دنبال فعالیت‌های تجار هندی در ناحیه هرمزگان،که مربوط به اَواخر دوره ناصر الدین شاه و در زمان مظفرالدین شاه (1300 تا1344 هـ‎/ ق) می باشد.ارتباط فرهنگى و هنرى میان دو کشور افزایش یافت و زمینه‌ساز تأثیر هنر دو منطقه بر یک‌دیگر گردید. محور اصلی این پژوهش بررسی نقوش مشترک به‌کار رفته در رودوزی‌های پوشاک بانوان هرمزگان و هند می‌باشد. شیوه پژوهش حاضر، توصیفی-تحلیلی است که نقوش رودوزی‌های هرمزگان با هند، به صورت تطبیقی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بر این اساس ابتدا به معرفی انواع رودوزی‌ها در دو منطقه پرداخته شدهو سپس نقوش مشترک آن‌ها معرفی شده‌اند.این نقوشبه سه گروه نقوش هندسی، گیاهی وحیوانی تقسیم بندی می‌‌شوند که هر گروه انواع دیگری را شامل می‌شود واین نقوش در اکثر البسه زنان هرمزگان و هندوستان دیده می شود.