در این مقاله، ابتدا به تعریف و شرح گوشه گیری و انزواطلبی و سپس به بررسی علائم این مشکل در دانش آموزان پرداخته شده است. علائمی همچون ترجیح فردی، دوری از فعالیتهای گروهی و رفتارهای محافظ کارانه و... در این بخش مورد بررسی قرار گرفته است و راهکارهای موثر برای درمان و کاهش مشکل گوشه گیری و انزواطلبی پیشنهاد شده است. این راهکارها شامل شناسایی خجالت و کم رویی کودکان، تقویت مهارتهای اجتماعی در آنها میباشد. گوشه گیر کسی است که از مردم دوری می کند و بدان وسیله خود را با محیط اطراف سازگار می سازد, البته در تنهای ماندن گوشه گیری تلقی نمی شود هر انسان گاه گاهی دوست دارد تنها باشد تا به خود شناسی وحل مشکلات زندگی بپردازد گوشه گیری زمانی حالت بیماری پیدا می کند که فرد از آمیزش با جمع و همنوعان بیزار باشد در این مورد اگر گوشه گیری بموقع درمان نشود به پیدایش حالات روانی شدید و افسردگی منجر می شود. کمبود محبت در خانواده می تواند یکی از علل بروز کم رویی باشد که توجه به کودک و بر طرف کردن خواسته های او وتشویق کردن کودک و مورد مشاوره قرار دادن می تواند در درمان این قضیه کمک کند.رفتار کم رویی و انزواطلبی, یکی از رفتارهای نسبتاً شایع است که فرد را به شدت آزار می دهد و اگر درمان نشود کودکان را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس, افسردگی, اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندی وکمبود عزت نفس و نیز ناتوانی در بروز احساسات, بیان افکار و نظریات, خود باعث جدایی کودک از فعالیت های گروهی است.