گردشگری به عنوان صنعتی نو پا در سال های اخیر تأثیر زیادی بر وضعیت اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جهان داشته است. گردشگری روستایی یکی از بخش های مهم فعالیت های اقتصادی و نیز یکی از استراتژی های ویژه توسعه روستایی برای ورود ارز، ایجاد اشتغال و حمایت از رشد همه جانبه می باشد. گردشگری روستایی از مهم ترین رویکردهای اقتصاد گردشگری در راستای بهره وری بهینه و پایدار از منابع طبیعی و زیست بوم روستایی به شمار می رود که از جنبه های فرهنگی و اجتماعی ، اقتصادی و معیشتی و پیشرفت رشد ناخالص ملی مورد التفات فزاینده ای قرار گرفته که در این میان حفظ محیط زیست و منابع طبیعی از مهم ترین محورها و مؤلفه های گسترش آن به شمار می رود.
مقاله حاضر با استفاده از روش مطالعه اسنادی و کتابخانه ای تدوین شده است و در پی آن است که ضمن اشاره به مفاهیم گردشگری روستایی به نقش گردشگری در توسعه روستایی بپردازد. نتیجه مطالعات نشان می دهد که صنعت گردشگری روستایی به عنوان یک راهبرد می تواند با برنامه ریزی اصولی و شناسایی مزیت ها و محدودیت های گردشگری روستایی نقش مؤثری در توسعه و تنوع بخشی به اقتصاد محلی و منطقه ای داشته باشد. به عبارت دیگر شناخت و بررسی اثرات گردشگری و مدیریت آن در مناطق روستایی، نقش مؤثری در توسعه پایدار گردشگری و پایداری اجتماعات محلی خواهد داشت.