جواهرات از کهن ترین عناصر مدنیت به شمار می رود و قدمت بیش از ۳۵۰۰۰ هزار ساله زیورآلات به این نکته اشاره دارد. انسان نخستین ، اندام خود را رنگ می زد ، خال کوبی می کرد ، یا پوست تن خود را می خراشید . لیک افزون بر این زینت کاری ها ی روی بدن ، زیور های الحاقی نیز ، حتی در بدوی ترین فرهنگ ها وجود داشته و به کار برده شده است . در بین آراستنی ها ، هر چه اهمیت پیدا می کرد ، شکلی به آن داده می شد و در قسمت های مختلف بدن مورد استفاده قرارمی-گرفت. از گرد های رنگین سنگها و گیاهان گرفته مثل سرمه و امثال آن ، برای رنگ آمیزی بدن خود تا استخوان و دندان حیوانات صید شده برای ساخت زیورآلات مختلف استفاده می کرد. البته در این میان برای نگهداری از گردها ظرف های خاصی ، که در ابتدا شکل ساده ای داشته استفاده می شد که بعد ها این ظرف ها به نام سرمه دان در فرم و طرح ها و جنس های مختلف جایگاه خود را در بین زیورآلات بانوان در دوران های مختلف پیدا کرد . زیورآلات از جمله وسایلی بوده که جنبه نمادین داشته است (نماد زیبایی ، قدرت و جنبه جادویی) . این نقش درتمامی دوران به ویژه در دوران هخامنشیان بیشتر به چشم می خورد . بخصوص استفاده از( طلا، مفرغ ، نقره و سنگ های زیبا ) البته روند استفاده از زیورآلات تا رواج اسلام ادامه داشته است . با ورود به عصر اسلامی به لحاظ دیدگاه مذهبی و تا اندازه ای فرهنگی و اقتصادی تعدیل یافت .