به دنبال تحولات هنر در جنبه های مختلف عکاسی، فیلم، چیدمان، ویدیوآرت و … که هنرمندان آثار خود را با نشانه ها و مفاهیمی از دنیای مد تزئین کردند، طراحان لباس معاصر نیز توجه بیشتری به موضوع مجموعه های خود نشان دادند و رنگ و بویی مفهومی به لباس ها و اجراهای خود بخشیدند و هریک به شیوه ای منحصر به فرد دغدغه های شخصی یا اجتماعی خود را در نمایش های لباس برای مخاطبین عرضه کردند. آن ها با طراحی های مفهومی و کمپین های تبلیغاتی جسورانه و اغواکننده، جنبه های هنری بیشتری به مد افزودند. هم چنین نمایش لباس های آنان اجراهایی بودند که ندای تمام شدن دوره و آغاز انقلابی نوین را می دادند. شو های لباس جای خود را به اجراهایی دادند که بیشتر شبیه به پرفورمنس هستند. می توان گفت حضور مدل لباس در میان حلقه آتش در مجموعه پاییز و زمستان ۱۹۹۸-۱۹۹۹ الکساندر مک کوئین، نقطه عطف تبدیل شدن به نمایش های تئاتریکال به هنر اجراست.