مدیریت روستایی که خود مشتمل بر مسئولین مختلف از شهرستان تا دهیار و شورای اسلامی روستایی می‌باشد باید در راستای توسعه پایدار روستا گام بردارد و در این زمینه باید از شاخص‌های حکمروایی خوب بهره بگیرد و زمینه ساز مشارکت بیشتر مردم در توسعه روستا شده و در این زمینه حس مسئولیت‌پذیری را در آن‌ها تقویت نمای. همچنین مدیریت باید پاسخگوی بسیاری از مسائل و مشکلات و کارکردهای مختلف در روستای باشد و زمینه ساز کار آیی و اثربخشی فعالیت‌های مختلف گردد. حکمروایی خوب در مدیریت روستایی موجب زمینه مناسب برای نمود مناسب توسعه پایدار روستا ایجاد می‌نماید و مبنای مطلوب در روند توسعه پایدار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فضایی و سرزمینی و مدیریت نوین روستایی کشور می‌باشد. بدون شک برقراری حکمروایی خوب در روستاها زمینه توسعه روستایی فراهم گردیده و با توجه به توسعه روستایی توسعه منطقه‌ای و کشوری نیز صورت می‌گیرد. مردم‌سالاری و حکم روایی خوب باعث می‌شود که مردم به مسئولان اعتماد نموده و برنامه‌های تدوین شده را تحمیل شده به خود ندانسته و در این زمینه‌ها مشارکت می‌کنند. با توجه به اهمیت موضوع در این راستا در این پژوهش قصد داریم به نقش و جایگاه دهیاری در سیستم مدیریت روستایی کشور با مداقه در رویکردهای حکمروایی روستایی بپردازیم. روش تحقیق در این مقاله تحلیلی-توصیفی بوده و با استفاده از فیش برداری و روش کتابخانه ای به بررسی موضوع می پردازیم.