امروزه پيشگيري از وقوع جرم و انحرافات اجتماعي، جزو سياست‌هاي اصلي و كلان نظام‌هاي قضايي دنياست و به ويژه با احراز ناكارآمدي پيشگيري كيفري يا واكنشي، دست‌اندركاران قضايي و غيرقضايي همت خود را مصرف تدارك وسايل و راهكارهايي جهت پيشگيري از انحرافات كردند. لارنس كوهن و ماركوس فلسون در سال 1979 نظريه« سبك زندگي روزمره بزه ديدگان» را با الهام از ديدگاه هاي مطروحه در نظريه انتخاب خرد محور که چارچوبي براي فهم و اغلب تقليد و مدل سازي رفتارهاي اجتماعي و اقتصادي است، مطرح نمودند. شناخت هر چه دقیق تر نظریه سبک زندگی نیازمند بررسی و درک خاستگاه های این نظریه است. به همین منظور در این مقاله تلاش خواهیم کرد نظریه سبک زندگی در جرم شناسی و مطالعات جرم شناختی را مطرح سازیم. یکی از حوزه هایی که مطالعه سبک زندگی در آن بسیار راهگشا است، حوزه جرم شناسی و مطالعات حقوقی وابسته به آن است. بی شک، سبک زندگی بزه کاران، نشانه های مشترک و جنبه های قابل تامل فراوانی دارد. چنانچه بتوان این نشانه ها را در سبک زندگی مجرمان شناسایی نمود، قطعا می توان از آن به عنوان مقیاس و معیاری در سنجش و کنترل جرائم و پیشگیری از آنها بهره گرفت.