امروزه مبارزه با قاچاق انسان به عنوان یکی از جرائم علیه کرامت انسانی، وجهه همت بسیاری از کشورهاست، نقض کرامت انسانی توسط قاچاقچیان انسان و ارتباط تنگاتنگ قاچاق با دیگر جرائم سازمان یافته از علل اصلی عزم جامعه جهانی برای مبارزه با این جرم است. قاچاق انسان پس از قاچاق مواد مخدر و اسلحه، سومین تجارت کثیف ولی پرسود دنیاست. این عمل جنایتکارانه بیشترین و وسیع‌ترین رشد را به خود اختصاص داده است چرا که شمار افرادی که در این جنایت دخیل هستند قابل توجه است. منافعی که عاید سازمان‌های جنایتکار می‌شود فراوان و ماهیت این جرائم چند منظوره است زیرا فقط به بهره‌برداری جنسی محدود نمی‌شود بلکه جنبه اقتصادی هم داشته و باعث سودآوری کلان برای جنایتکاران این بزه می باشد. کشور جمهوری اسلامی ایران نیز به دلیل موقعیت ویژه و قرارگیری در یک منطقه خاص جغرافیایی درگیر مسائل ناشی از قاچاق انسان بوده است و این وضعیت همواره امنیت روانی، فردی و اجتماعی جامعه را با چالش روبرو کرده است. به دلیل فقدان قانون جامع و خاص در خصوص جرم قاچاق اعضای بدن، اغلب قاچاقچیان و گروههای جنایتکار فعال در این جرم، از فقدان نص قانونی در مورد جرم قاچاق اعضای بدن سود برده، و به فعالیت‌های جنایتکارانه دست زده و از مجازات می گریزند.