اﻳﺪز ﺑﻌﻨﻮان ﻳﻚ ﺑﻴﻤﺎري ﻧﻮﻇﻬﻮر در ﻋﺮﺻﻪ ﺟﻬﺎﻧﻲ و ﮔﺴﺘﺮش و ﺷﻴﻮع آن در دو دﻫﻪ اﺧﻴﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺸﺮي را ﺑﺎ ﭼﺎﻟﺶ ﺑﺰرگ ﻣﻮاﺟﻪ ﺳﺎﺧﺘﻪ ، ﻫﺮ روزه اﻓﺮاد ﺑﺴﻴﺎري ﻗﺮﺑﺎﻧﻲ اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ، در اﻳﻦ ﺑﻴﻦ اﻓﺮادي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﻋﺎﻣﺪاﻧﻪ ﻳﺎ ﻏﻴﺮ ﻋﺎﻣﺪاﻧﻪ ﺑﻪ ﮔﺴﺘﺮش اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري و اﻧﺘﻘﺎل آن ﺑﻪ دﻳﮕﺮان ﻣﺒﺎدرت ﻣﻲ ورزﻧﺪ، در ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ ﻫﻴﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻗﺎﻧﻮن ﺧﺎﺻﻲ ﺟﻬﺖ ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه دﻫﺸﺘﻨﺎك در ﻛﺸﻮرﻣﺎ وﺟﻮد ﻧﺪارد و اﻳﻦ ﺑﺤﺚ ﭘﻴﺶ ﻣﻲ آﻳﺪ ﻛﻪ آﻳﺎ اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ اﻓﺮاد ﻣﺴﻮوﻟﻴﺖ ﻛﻴﻔﺮي دارﻧﺪ وآﻳﺎ ﺳﻴﺎﺳﺖ ﻛﻴﻔﺮي ﺧﺎﺻﻲ در اﻳﻦ ﻣﻮرد در ﻛﺸﻮر ﻣﺎ وﺟﻮددارد . ﻣﺸﻜﻞ اﺳﺎﺳﻲ در ﺑﺮﺧﻮرد ﺑﺎ اﻳﻦ ﭘﺪﻳﺪه در ﺣﺎل ﮔﺴﺘﺮش، ﻋﺪم ﭘﺎﺳﺨﮕﻮي ﻣﻨﺎﺳﺐ درﻧﻈﺎم ﺗﻘﻨﻴﻨﻲ اﻳﺮان ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . ﻟﺬا ﭘﺲ از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ در اﻳﻦ ﺧﺼﻮص ﻧﺘﺎﻳﺠﻲ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﻛﻪ ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ آن ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از: ١- اﻧﺘﻘﺎل وﻳﺮوس اﻳﺪز ودﻳﮕﺮ اﻣﺮاض ﻣﺴﺮي ﻛﺸﻨﺪه ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﺗﺸﻜﻴﻞ دﻫﻨﺪه رﻛﻦ ﻣﺎدي ﺟﺮاﻳﻢ ﻋﻠﻴﻪ اﻧﺴﺎن ﻗﺮار ﮔﻴﺮد، اﮔﺮ ﭼﻪ در ﻣﺘﻮن ﮔﺬﺷﺘﮕﺎن ﻧﻴﺰ ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﺳﺮاﻳﺖ ﺑﺪان اﺷﺎره ﺷﺪه اﺳﺖ وﻟﻲ در ﺷﻜﻞ اﻣﺮوزي آن ﻧﻤﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﭘﺎﺳﺨﮕﻮ ﺑﺎﺷﺪ.و ﺑﻪ دﻟﻴﻞ وﺟﻮد ﺧﻼء ﻗﺎﻧﻮﻧﻲ، اﻳﻦ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﺣﺎﺻﻞ ﺷﺪ ﻛﻪ ﺟﺮم اﻧﮕﺎري دﻗﻴﻖ و روﺷﻦ، ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻣﻄﻠﻮﺑﻲ را ﺑﺮاي ﺟﺎﻣﻌﻪ و ﺣﻔﻆ ﺣﻘﻮق ﺑﺰه دﻳﺪه، در ﺑﺮ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ وﻟﻲ ﺗﺎ آن زﻣﺎن ﻣﻲ ﺑﺎﻳﺴﺖ ﺑﺎ ﻗﻮاﻧﻴﻦ ﻋﺎم، اﻧﺘﻘﺎل دﻫﻨﺪﮔﺎن اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎري را ﻣﺴئول ﺑﺸﻤﺎرﻳﻢ.