سرمایه یکی از مهم‌ترین جلوه‌های ویژه در حوزه تجارت، شرکت‌های تجاری و خصوصاً شرکت‌های سهامی می‌باشد که جایگاهی خاص و ویژه را در روابط تجارتی به خود اختصاص داده و در نتیجه توسعه شرکت‌ها، رقابت و تلاش برای کسب سود بیشتر روز به روز شدیدتر می‌گردد. بر این اساس یکی از مسائل مهمی که در رابطه با سرمایه شرکت‌های سهامی مطرح می‌گردد، بحث افزایش سرمایه و به نوعی بازکردن درها به روی بازار سرمایه و ایجاد تحرک است. در این پژوهش به برررسی این موضوع می‌پردازیم که آثار افزایش سرمایه شرکت سهامی در حقوق ایران و آمریکا به چه شکلی نمود عینی داشته است؟ در حقوق ایران، لزوم افزایش سرمایه از مواردی است که گزارش هیأت مدیره را می‌طلبد و بازرس یا بازرسان شرکت نیز می‌بایست گزارش مزبور را تأیید نمایند. در این صورت بر عهده مجمع عمومی فوق‌العاده است که در این باره اتخاذ تصمیم نماید. در حقوق آمریکا صلاحیت تصمیم‌گیری جهت افزایش سرمایه در حیطه اختیارات هیأت مدیره می‌باشد، با این حال می‌توان اساسنامه شرکت را به نحوی تنظیم نمود که تصمیم‌گیری جهت افزایش سرمایه بر عهده سهامداران و مجمع عمومی فوق‌العاده باشد، هرچند اصل اولیه این است که فقط هیأت مدیره قدرت تصمیم‌گیری جهت افزایش سرمایه را دارد. در نتیجه با افزایش سرمایه و با بهتر شدن وضعیت نقدینگی و افزایش توان مالی امکان گسترش فعالیت شرکت فراهم می‌شود، به نحوی که شرکت‌ها را از استقراض و دریافت وام و تسهیلات از بانک‌ها بی‌نیاز می‌گرداند.