زمانی می توانیم برای موسیقی تعریف عرفانی قائل باشیم که عارفان وفرهیختگان راه معرفت از طریق هنر موسیقی حس خوب و نزدیکی به خدا را در مخاطب زنده کنند. زمانی که می گوییم موسیقی عرفانی، یعنی آن نوع موسیقی که رنگ و بو و آهنگ خاص عرفان را دارد، یک نوع موسیقی که خاص مجالس و محافل خانقاه و یا ذکرگویی دراویش است که حال و هوای عرفانی و رمز و رازگونه مخصوص به خود را دارد. یکی از مهم ترین سازهای کوبه ای که از دیرباز معمول ومتداول بوده است ساز دف می باشد که به لحاظ سادگی ساختمان و قداست همیشه مورد توجه مردم بوده است. ساز دف متعلق به تکایا خانقاه های کردستان است و ریشه در مراسم آئینی و مذهبی دراویش آن منطقه طریقت قادریه و نقش بندیه دارد. که در خانقاه های طریقت علی الخصوص شاخه کسنزانی تمامی ذکرهایی که گفته می شود همراه با کلام مداحان ونوای دف اجرا می شوند. هدف از این پژوهش یافتن رابطه معناداری بین مقام های ساز دف و جذب هنرمندان جهان به موسیقی عرفانی می باشد. تحقیق حاضر از منظر هدف کاربردی و از منظر شیوه گرد آوری داده ها توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر مربیان و پژوهشگران ساز دف در استان اصفهان به تعداد ۵۷ نفر در نظر گرفته شد، شیوه نمونه گیری به صورت گروهی و حجم نمونه از طریق فرمول کوکران به تعداد ۵۰ مشخص گردید. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نظر و سنجش متغیر های تحقیق، از پرسشنامه استفاده شد. روایی ابزار اندازه گیری از طریق محتوایی و پایایی آن از طریق ضریب آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفته است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS ۲۴ استفاده شد. نتایج یافته ها نشان داد مقام های ساز دف رابطه معناداری با جذب هنرمندان جهان به موسیقی عرفانی دارد