واژه مد درلغت به معنای سلیقه، اسلوب، روش و شیوه و … به کار میرود و در اصطلاح، عبارت است از روش و طریقه ای موقتی که ذوق و سلیقه افراد یک جامعه و سبک زندگی از جمله شکل لباس پوشیدن، نوع آداب پذیرایی و معاشرت و تزیین و معماری خانه و … را تنظیم میکند. با پایان جنگ جهانی دوم بود که اهمیت مصرف ناگهان به چشم آمد و جامعه شناسان و فلاسفه بیش از اقتصاددانان به آن توجه کردند و مطالعات در این زمینه در دهه های ۷۰ و ۰۸ به اوج خود رسید، در عین حال از تغییر اساسی در ارتباط میان مصرف، اقتصاد و جامعه حکایت می کرد. در این دوران جدید به گفته »بوردیو« مد دیگر تنها ارضای یک دسته از نیازها از- نظر زیستی، ریشه دار- نیست، بلکه متضمن نشانه ها، نمادها، ایده ها و ارزش ها است. همچنین به تعبیر »بوردیار« مد در دوران جدید روندی است که در آن خریدار کالا از طریق به نمایش گذاشتن خریداری شده، به طور فعالی مشغول تلاش برای خلق و حفظ یک حس »هویت« است .به عبارتی دیگر افراد،هویت چه کسی بودن خویش را امروزه از طریق آنچه که مصرف می کنند، تولید و یا بهتر بگوییم »جعل« می کنند. بنابراین، میتوان گفت: مد به تغییر سلیقه ناگهانی و مکرر همه یا بعضی از افراد یک جامعه اطلاق میشود و منجر به گرایش به انجام رفتاری خاص یا مصرف کالای به خصوصی یا در پیش گرفتن سبکی خاص در زندگی میشود. بررسی های پژوهش، به روش توصیفی-تحلیلی انجام شده است وشیوه ی گردآوری منابع تحقیق، کتابخانه ای می باشد