حاشیه نشینی، پدیده ای است ناشی از مهاجرت روستاییان به شهرها و سکنی گزیدن در مناطق مختلف کلان شهرها به اشکال گوناگون آلونک نشینی، زاغه نشینی، کپرنشینی و حلبی آبادها. خانواده ی حاشیه نشین به عنوان اصلی ترین نهاد اجتماعی پشتیبان از کانون های آسیب پذیر در پدیده و روند حاشیه نشینی بشمار می روند. عدم سازگاری با تغییرات سریع جامعه اکثریت شهری، نبود امنیت اقتصادی و اجتماعی، فقر و بیکاری، کمبود امکانات آموزشی و پرورشی و همچنین خدمات بهداشتی و درمانی، عواملی است که زندگی حاشیه نشین را به خطر انداخته و ایشان را به سمت و سوی ارتکاب بزه سوق می دهد. هر ساله فیلمهای داستانی متعددی در سینمای ایران تولید میشوند که این پدیده اجتماعی را مورد توجه و بازنمایی قرار میدهند. هدف پژوهش حاضر کاربردی و مسئله اصلی آن بازنمایی تاثیر حاشیه نشینی و محرومیت بر عملکرد نظام خانواده در فیلم سینمایی متری شیش و نیم میباشد. روش تحقیق در این مقاله کیفی، با رویکردی تحلیلی و توصیفی میباشد و بر اساس گردآوری اطالعات و مرور منابع مکتوب کتابخانه ای، آرشیوهای تصویری و صوتی انجام شده است