این پژوهش بیانگر اوضاع سیاسی،اجتماعی،اقتصادی در دوره پهلوی دوم و تاثیر آن بر مد و پوشاک است .در این پژوهش هدف آن است که با مرور عوامل زمینه ای تاثیرگذار در جریان مد در اروپا و ایران، به این سوال پاسخ داده شود که چگونه مد غرب توانسته است تاثیری این چنین همه جانبه و گسترده بر مد ایران داشته باشد و چه عواملی باعث این تاثیر بوده اند و میزان این تاثیر چقدر بوده است. این تحقیق به بررسی مد و لباس زنان در دوره پهلوی دوم و پیشینه تجدد و نوگرایی در ایران میپردازد و بیان میکند که پوشش زنان در دوره پهلوی اول با دوره پهلوی دوم تفاوتهای بسیاری دارد.استفاده از کاله و پیراهن های بلند که در دوران پهلوی اول رواج داشت، در دوران پهلوی دوم مورد توجه نبود. در این دوره پوشش زنان بیشتر متاثر از غرب و فرهنگ اروپایی بود. پیروی از مد و طراحی لباس های اروپایی بسیار مورد توجه بود و زنان گرایش بیشتری به پیروی از این سبک داشتند. از طرفی پیشینه تجدد و نوگرایی در ایران به دوران قاجار و حکومت فتح علی شاه و بعد از آن ناصرالدین شاه باز میگردد.عواملی همچون اقدامات محمدرضا پهلوی که با برنامه ریزی ای حساب شده از طریق رسانه های گروهی، مراکز آموزشی، ادارات و سینماها و اجبار در پذیرفتن فرهنگ غربی ومواردی همچون رونق تجارت و سفر به غرب از سوی ایرانیان عواملی هستند که سبب کم رنگ شدن فرهنگ پوشش ایرانی در بین اقشار مختلف جامعه می باشند .در دوره پهلوی دوم زنان دربار استفاده از لباس هنرپیشه ها را آغاز نمودند و همچنین به دلیل مشکلات مالی ، در غرب در غرب و ایران؛ میزان کمتری پارچه برای دوخت لباس مورد استفاده قرارگرفت و به همین خاطر زنان، به پوشیدن لباس های کوتاه روی آوردند و مدگرایی در ایران و غرب به حداکثر خود رسید