در این مطالعه به بررسی خواص تراوایی و انتخاب‌پذیری غشای بستر مخلوط پلی وینیل الکل با نانو لوله‌های هالوسیت به عنوان افزودنی پراکنده شده، پرداخته شده است. هالوسیت به صورت خام و اصلاح شده با سیلان آمینو اتیل آمینو پروپیل تری‌متوکسی در محلول پلی وینیل الکل به کارگرفته شد و در نهایت غشاء با روش تبخیر حلال بدست آمد. با کمک آزمون‌های FTIR و TGA اصلاح هالوسیت و درصد پیوند خوردگی سیلان‌ به آن مورد ارزیابی قرار گرفت. با افزودن 2 درصد نانو لوله هالوسیت به غشای پلی وینیل الکل تراوایی در برابر دی اکسید کربن از 0.147 به 0.29 برر افزایش یافت و انتخاب پذیری دی اکسید کربن به نیتروژن 3.15 برای آن ثبت شد. با به کارگیری نانو لوله‌های هالوسیت اصلاح شده با سیلان، تراوایی غشای پلی وینیل الکل در برابر دی اکسید کربن به میزان 284.3 درصد افزایش یافته و مقدار 0.565 برر با انتخاب پذیری CO2/N2 برابر 4.41 برای آن ثبت شد.