در مزارع پرورش ماهی کاهش کیفیت آب مصرفی مهم¬ترین عامل محدود کننده تولید می¬باشد. در سیستم¬های مدار بسته، آب استخرهای پرورشی پس از تصفیه دوباره برای استفاده آبزیان مهیا می¬شود، این فرایند علاو بر کاهش قابل ملاحظه آب مصرفی، شرایط مکانیزاسیون مراکز پرورشی را نیز فراهم می¬آورد. یکی از مهم¬ترین معایب سیستم¬های مدار بسته کنونی، بالا بودن سرمایه گذاری در آن¬ها است و این مسئله، کاربرد این سیستم¬ها را محدود ساخته است. بیوفیلترها از بخش¬های خیلی مهم و هزینه بر این سیستم¬ها هستند، به¬طوری که انتخاب نوع بیوفیلتر، در موفقیت تکنیکی و اقتصادی سیستم مدار بسته بسیار حائز اهمیت است. صافی زیستی یک راکتور شیمیایی است که قادر است ترکیبات مضر موجود در آب را به ترکیبات بی ضرر تبدیل کند. فیلترهای زیستی انواع مختلفی دارند که برای حذف موادی نظیر (آمونیاک، فسفات، نیترات، COD، BOD، دی کلرومتان، ذرات جامد معلق، مواد بودار در آب آشامیدنی) مورد استفاده قرار می¬گیرند. در حقیقت فیلترهای زیستی محیطی مناسب برای رشد نوع خاص و مورد نیاز میکروارگانیسم را ایجاد می¬کنند. هدف: طرح¬های پرورش ماهی یکی از فعالیت¬های انسانی است که می تواند بر کیفیت آب رودخانه¬ها اثر منفی بگذارد. بنابراین کاهش آلودگی آب خروجی مزارع پرورش ماهی از اهمیت فراوانی برخوردار می¬باشد. در این پژوهش به¬منظور کاهش آلودگی آب خروجی، فیلترهای گوناگونی مورد بررسی قرار گرفت. یکی از مشکلاتی که این فیلترها ممکن است به¬وجود آورند، کاهش کیفیت آب به¬وسیله مواد استفاده شده در آن¬ها می¬باشد که این مقاله بررسی مکانیسم فیلترهای زیستی بر تغییر کیفیت آب خروجی مزارع مدار بسته می¬¬پردازد.