افزایش سریع جمعیت و تامین غذای مورد نیاز این جمعیت روز¬افزون، مستلزم یافتن شیوه¬های جدید و اقتصادی تولید است.یکی از روش¬های اقتصادی تامین بخشی از پروتئین مورد نیاز جمعیت کشور که از حدود ۵۰ سال قبل در برخی از کشورها مورد استفاده قرار گرفته، پرورش ماهی در قفس می¬باشد. گونه¬های مختلفی از ماهیان از جمله گربه ماهی، قزل آلا و کپور ماهیان برای پرورش در قفس مناسب می¬باشند ولی گونه انتخابی برای پرورش تجاری در ایران، قزل آلای رنگین کمان است. تعداد ذخیره سازی در هر قفس به حجم قفس، نوع گونه مورد پرورش، اندازه قفس،تک گونه¬ای یا چند گونه¬ای بودن، غذادهی، دوره تعویض توری¬ها، امکان انتقال قفس و زمان صید وابسته است. امروزه با کاهش منابع آبی رودخانه¬ها و؛ همچنین مشکل یافتن مکانی جهت پرورش این ماهی در سیستم پرورشی کانال¬های جریان دار (Raceway) استفاده از سایر منابع آبی ضرورت و اهمیت بیشتری پیدا کرده است. یکی از منابع آبی که کشور ما پتانسیل عظیمی در این زمینه دارد آب¬های پشت سدها می¬باشد. پرورش ماهی در قفس به¬دلایل مختلف از قبیل استفاده از همه منابع آبی، وجود شرایط مناسب برای پرورش انواع گونه¬های ماهی، استفاده چند منظوره از منابع آبی کشور، وجود پتانسیل عظیم از سدهای مختلف در استان¬های کشور، وجود تکنولوژی لازم در کشور برای پرورش ماهی در قفس، سهولت ساخت و نصب آن بر روی دریاچه، امکان جا¬به¬جایی مزرعه، نیاز به سرمایه گذاری اولیه و امکان ایجاد اشتغال برای بخش وسیعی از مردم می¬تواند نقش مهمی در افزایش تولید ملی آبزیان و ایجاد اشتغال مولد داشته باشد. پرورش ماهی هم از نظر اشتغال زایی و هم از نظر تامین منابع غذایی داخل کشور حائز اهمیت است. این صنعت دارای پتانسیل های بسیار زیادی بوده و در صورت توجه به آن امکان، تکمیل زنجیره تامین و توسعه مشاغل متعدد به وجود خواهد آمد.