يكي از مهم ترين اصول در توسعه ي پايدار زيربخش زراعت، رعايت تناوب زراعي است. لازمه ي پذيرش تناوب هاي زراعي از سوي كشاورزان، تأمين درآمد و كاهش ريسك هاي درآمدي است. انتخاب یک تناوب مبتنی بر جنبه های حفاظت محیط زیست شرط اساسی افزایش بهره وری در دراز مدت است از طرفی کمبود ماده آلی خاك و تبعات آن یکی از مشکلات اصلی در جهت کشاورزی پایدار میباشد . محدودیت منابع در بخش کشاورزی و نیاز به افزایش تولید محصولات کشاورزی برای پاسخگویی به تقاضای فزاینده ناشی از رشد جمعیت از یک سو، و نیز ضرورت انجام مبارزه ی مدیریت شده با آفات از سوی دیگر، باعث شده تا فشار بر منابع تولید بخش کشاورزی به فشار بر محیط زیست منجر شود. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر تناوب بر محیط زیست بود. پژوهش حاضر یک مرور توصیفی و با توجه به روش اجرا جزء مطالعات مروری نظام مند است. جستجوی سابقه پژوهشی با استفاده از پایگاههای دادههای الکترونیکی زیر شامل پایگاه اطلاعات علمی ( SID )، پرتال جامع علوم انسانی، پایگاه مجلات تخصصی نور، pubmed ، web of science ، google scholar و sciencedirect بدون محدودیت زمانی انجام شد. اعمال تیمارهای زراعی در مدت زمان ۵ سال بر اکثر خصوصیات فیزیکی اندازه گیری شده خاك تاثیر گذاشته و سبب تضعیف ساختمان خاك و کاهش عملکرد گندم در تیمار کشت ممتد گندم شده است. بنابراین تبدیل تناوب زراعی به کشت ممتد گندم در شرایط دیم میتواند به تدریج منجر به زوال و پس رفت خاك گردد.