آویشن باغی (Thymus vulgaris L.) از خانواده نعناعیان می باشد. پژوهش حاضر در شهرستان فریدن با شرایط اقلیمی خشک و نیمه خشک به شناسایی مهمترین عوامل خاکی موثر بر خصوصیات کیفی آویشن باغی پرداخته است. به طور تصادفی تعداد 21 نقطه در درون قطعه زمین های کشت آویشن انتخاب گردید (تعداد 7 قطعه زمین و سه تکرار برای هر کدام)، هر نقطه، به عنوان مرکز هر قطعه نمونه مربعی شکل 2×2 متر در نظر گرفته شد. در هر قطعه میزان شاخه دوانی و میزان شادابی گیاه و همچنین برخی خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک نیز اندازه گیری گردید. سپس برای گزینش مهمترین ویژگی های خاکی از روش تجزیه مولفه های اصلی (PCA) و نمودار اسکری بهره گیری شد. به منظور بررسی ارتباط بین عناصر خاک و صفات کیفی گیاه آویشن ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن مورد استفاده قرار گرفت. نتایج نشان داد از بین ویژگی های مختلف خاک، به ترتیب ماده آلی، فسفر، کربن آلی، هدایت الکتریکی و نیتروژن مهمترین ویژگی ها می باشند و از بین این خصوصیات ماده آلی و فسفر دارای اهمیت بالاتری هستند. نتایج آزمون اسپیرمن نشان داد بین خصوصیات کیفی گیاه آویشن (میزان شاخه دوانی و میزان شادابی) و خصوصیات مختلف خاک خصوصاً میزان نیتروژن ارتباط معنی دار وجود دارد.