موقعیت اقلیمی و جغرافیایی، کاهش منابع آبی و نزولات جوی از مشکلاتی است که توسعه سرانه فضای سبز را با دشواری رو به رو کرده است. استفاده از گیاهان خشکی پسند و مقاوم به کم آبی راهکاری مناسب در جهت مدیریت منابع آب در فضای سبز شهری می باشد. استفاده از گیاهان خشکی پسند و مقاوم به کم آبی مانند فرانکنیا و ساجینا می تواند در افزایش کارایی و مدیریت منابع آب در فضای سبز نقش مهمی ایفا نماید. پژوهش حاضر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی گیاه فرانکنیا و ساجینا را در شرایط کمبود آب با چهار تیمار آبیاری (100، 75، 50 و 25 درصد حد ظرفیت مزرعه) مورد بررسی قرار داد.آزمایش به صورت طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. طبق نتایج به دست آمده بیشترین میزان تجمع پرولین با افزایش شدت تنش به میزان 25 درصد ظرفیت مزرعه به دست آمد. افزایش شدت تنش خشکی باعث کاهش محتوای نسبی آب و اختلال در فعالیت بیولوژیک غشای سلولی گردید به طوری که بیشترین کاهش محتوای نسبی آب و نشت الکترولیت ها در تیمار خشکی 25 درصد ظرفیت مزرعه و گیاه ساجینا به دست آمد.