به منظور ارزیابی واکنش ژنوتیپ های متحمل و حساس گندم به تنش خشکی و برنامه ریزی آبیاری تحقیقی در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا انجام شد. در این پژوهش تاثیر 2 سطح خشکی (60،100 درصد نیاز آبی) بر 4 ژنوتیپ گندم متفاوت از لحاظ تحمل به تنش خشکی (تجن، مروارید، مهرگان و سیروان) مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در 3 تکرار در سال 1398 اجرا شد. در این بررسی شاخص میانگین بهره وری (MP)،حساسیت به تنش (SSI)، میانگین هندسی بهره وری (GMP)،شاخص تحمل (TOL)، شاخص تولید در شرایط تنش و غیر تنش (SNPI) بر اساس عملکرد دانه ارقام در شرایط تنش و بدون تنش محاسبه شدند. نتایج نشان داد تحت تیمار کم آبیاری رقم مروارید کمترین میزان کاهش عملکرد و رقم مهرگان بیشترین میزان کاهش عملکرد را نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. براساس نتایج این تحقیق شاخص های MP,GMP,STI به دلیل داشتن بیشترین همبستگی با عملکرد دانه در هر 2 حالت تنش رطوبتی در ارزیابی تحمل به خشکی مناسب ترین شاخص ارزیابی گردیدند.