هدف از این پژوهش بررسی اثر نفت خام بر مقاومت مکانیکی دو خاک لوم رسی و لوم شنی بود. نمونه خاک های دست نخورده (ارتفاع 5 سانتی متر  قطر 1/5 سانتی متر) از دو بافت لوم شنی (SL) و لوم رسی (CL) جمع آوری شد. سه سطح آلودگی نفتی شامل صفر، 5/0 و 1 درصد وزنی به نمونه های خاک در طی چهار مرحله در آزمایشگاه افزوده شد. مقاومت مکانیکی خاک (SMR) با استفاده از ریزفروسنج مخروطی در شش مکش 10، 30، 100، 200، 400 و 1500 کیلوپاسکال پس از به تعادل رسیدن در مکش های ذکرشده اندازه گیری شد؛ و مدل بوسچر بر داده های مقاومت مکانیکی برازش داده شد. نتایج نشان داد مقاومت مکانیکی در هر نوع دو بافت خاک در تیمار شاهد بیش تر از تیمار های آلوده شده به نفت خام بود. مواد نفتی با قرار گرفتن در بین ذرات خاک سبب کاهش اصطکاک بین ذرات و در نتیجه کاهش مقاومت مکانیکی در خاک های تیمارشده با نفت خام شدند. خاک های شنی به دلیل داشتن سطح ویژه کمتر بیشتر مستعد آب گریزی بوده و درنتیجه اثر تیمارها را شدیدتر نشان دادند. آلودگی نفتی همچنین سبب تغییر ضرایب مدل بوسچر بین تیمارها شد.