برای بررسی پایداری محیط زیست مستلزم استفاده از مدل های نوین درجهت توسعه پایدار محیط زیست شهری است وبنابراین برای دستیابی به برنامه ریزی ومدیریت صحیح استفاده از ابزارهای نوین است. یکی از شاخص های اصلی درجهت پایداری محیط زیستی، شاخص آلودگی هوا(PM10) است. شهر آبادان یکی از شهرستان هایی است که درمحدوده کانون های تولید گردوغبار قرارگرفته است.به همین دلیل هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت پایداری محیط زیستی شهر آبادان با تاکید بر پارامتر PM10 هوا است. باتوجه به داده ها، نوع پژوهش کاربردی است وداده ها به روش کتابخانه ای گرداوری شدند. برای نمایش داده ها از نرم افزارهایEXCEL وArc GIS10.5مورد استفاده قرارگرفتند. در این پژوهش از یک شاخص آلودگی هوا (PM10) طی سال های 1396-1398 بررسی شدند. برای ارزیابی مدل پایداری از مدل FPPSI استفاده شد. نتایج پژوهش که درسال 1396 بیشترین میزان PM10 را دارد، بیش از سال های 1397 و1398 در ناپایداری محیط زیستی شهر آبادان تاثیر داشته است.