غرقاب یا تنش اتمسفری1مدنظر در این پژوهش به شرایطی گفته می‌شود که قسمتی از ساقه گیاه در زیر سطح آب باشد، درصورتی‌که فقط ماکروپورهای خاک اشباع از آب باشد آب ماندگی اتفاق می‌افتد. پس از غرقاب شدن خاک، سرعت تخلیه اکسیژن به‌سرعت تنفس ریشه گیاه و میکروارگانیزم‌ها و حلالیت اکسیژن در آب بستگی دارد. در شرایط غرقاب خاك، آب جایگزین هواي معمول موجود در خاک شده و باعث کمبود اکسیژن در خاک می‌شود و منجر به واكنش گياهان بـه شـرايط غيـر هـوازي خاك و آسيب به آنها می‌گردد. شرایط بی‌هوازی ممکن است بعد از چندین ساعت و یا چندین روز پس از غرقاب شدن اتفاق بیفتد. این پژوهش به‌منظور ارزیابی اثر سطوح مختلف غرقاب بر تبادلات گازی گل آهار گلدانی در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه لرستان شهرخرم‌آباد به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و در چهار تکرار انجام شده است. تنش غرقاب در سه مرحله رشدی چهاربرگی، رشد کامل و شروع گل‌دهی اعمال شد که در هر مرحله رشدی چهار بازه زمانی 0، 6، 12 و 24 ساعت غرقاب در نظر گرفته شد. نتایج نشان‌داد تنش غرقاب به ترتیب در مرحله چهاربرگی، رشد کامل، شروع گل‌دهی اثرات نامطلوبی بر تبادلات گازی آهار داشت و باعث کاهش فتوسنتز و افزایش تعرق، میزان دی اکسیدکربن زیر روزنه‌ای و هدایت روزنه‌ای شد. به‌طوری‌که در تمام سطوح تنش، کمترین مقدار فتوسنتز (2/9 میکرومول بر مترمربع بر ثانیه) و بیشترین مقدار تعرق (3 میلی‌مول بر مترمربع بر ثانیه)، بیشترین میزان دی اکسیدکربن زیر روزنه‌ای (28/281 میلی‌گرم در کیلوگرم) و هدایت روزنه‌ای (54/0 مول بر مترمربع در ثانیه) در مرحله چهاربرگی مشاهده شد همچنین با افزایش مدت‌زمان غرقاب میزان این صدمه نیز افزایش می‌یابد.