خشکی یکی از مهم¬ترین تنش¬هاي محیطی است که کاهش تولید و عملکرد گیاه, خصوصا در مناطق خشک و نیمه¬خشک را به دنبال دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر بسترهاي مختلف کشت بر میزان تولید گیاه همیشه بهار تحت تنش خشکی در دو دوره¬ی برگ¬دهی و گل¬دهی است. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه با سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل سه نوع خاک حدواسط(ترکیب مقدار مساوی شن و رس), خاک رسی(ترکیب 70درصد رس و 30درصد شن) و خاک شنی (ترکیب 70درصد شن و 30درصد ماسه) و سه سطح آبیاری شامل 60,30 و 100 درصد ظرفیت زراعی بودند. براساس نتايج بدست آمده از اين تحقيق، عملکرد تولید هميشه بهار مي تواند تحت تأثير تنش خشکي قرار گيرد. بیشترین عملکرد در هر دو دوره¬ی رشد مربوط به خاک رسی با آبیاری 60 درصد و خاک حدواسط با آبیاری 100 درصد است. در هر دو دوره¬ی رشد در خاک رسی با افزایش تنش خشکی در ابتدا مقدار تولید افزایش می¬یابد اما با ادامه¬ی روند افزایشی تنش, تا حد 30 درصد ظرفیت زراعی عملکرد گیاه کاهش می¬ یابد. در خاک حد واسط نیز با کاهش آبیاری از 100 درصد به 60 درصد ظرفیت زراعی, تفاوت معنی¬داری(در سطح 001/0 درصد) در میزان تولید ایجاد ننشد؛ اما کاهش آبیاری تا حد 30 درصد تولید را کاهش داد. در خاک شنی مقدار تولید در دوره گلدهی در هر سه سطح تحت تاثیر تنش قرار نگرفت اما در زمان گل¬دهی مقدار تولید در سطح آبیاری 100درصد بیشتر از سطوح دیگر بود.