گياهان دارويي به اشکال مختلف و به صورت خام يا فرآورده مانند دم کردن، جوشانده، عصاره، اسانس و ... از قديم در ايران و بخصوص در مازندران وجود داشته و براي درمان بيماري ها بکار می گرفته است. استان مازندران بدليل قرار گرفتن در شرايط آب و هوايي مساعد و بعلت برخوردار بودن از ارتفاعات متفاوت جلگه، ميان بند و کوهستاني عرصه هاي متنوعي براي رویش طبيعي انواع گياهان بصورت علفي، بوته اي، درختچه اي و درختي دارا بوده و مي باشد .این پژوهش با هدف بررسی سازگاری سه گونه دارویی Lavandula stoechas، Salvia officinalis و Melissa officinalis با شرایط کشت در ایستگاه تحقیقات جنگل و مرتع پاسند شهرستان بهشهر واقع در شرق استان مازندران انجام شده است. بذر این گیاهان جهت رشد اولیه ابتدا در گلخانه کاشته شده سپس بعد از رسیدن به مرحله 8-6 برگی شدن به زمین اصلی منتقل شدند. تمام ویژگی¬های فنولوژیک گیاهان و فاکتورهای مورد مطالعه (تعداد برگ و ریشه، وزن تر و خشک (برگ، ساقه و ریشه)، طول ریشه، ارتفاع اندام هوایی، قطر ساقه و قطر کوچک و بزرگ تاج پوشش) بررسی شدند. بعد از عملیات کاشت، سازگاری گیاهان با شرایط اقلیمی ایستگاه و نیز آفات و بیماری ها و علف های هرز منطقه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که سه گونه دارویی Lavandula stoechas، Salvia officinalis و Melissa officinalis سازگاری خوبی جهت کشت و اهلی کردن در شرایط آب و هوایی شرق مازندران را داشتند. درصد زنده مانی دو گونه مریم گلی و بادرنجبویه بیش از 95% و درصد زنده مانی گونه اسطوخدوس بیش از 90% برآورد گردید. همچنین در طول رشد رویشی و زایشی، علایمی از آفات و بیماری ها در گیاهان مذکور دیده نشده است.