بیش اعتمادی (خوش بینی) مدیران ناشی از ارزیابی بیش از حد بازده آتی شرکت از پروژه های سرمایه گذاری می باشد. از آنجایی که ماهیت فعالیت‌های تجاری سرمایه‌گذاری به گونه‌ای است که کسب بازده مستلزم تحمل ریسک است توجه به این نکته مهم هم ضروری است که در فرآیند تصمیم‌گیری برای اجرای پروژه یا سرمایه‌گذاری، در بسیاری از مواقع محافظه‌کاری و ریسک‌گریزی غیر منطقی مدیران سبب انتخاب گزینه‌های پر هزینه و کم ارزش گردیده است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر خوش بینی مدیریت بر رابطه بین ریسک واقلام تعهدی اختیاری درشرکت‌های پذیرفته ‌شده دربورس اوراق بهادار تهران می‌باشد. در این پژوهش ریسک به‌عنوان متغیرمستقل، اقلام تعهدی اختیاری به ‌عنوان متغیر وابسته، خوش بینی مدیریت بعنوان متغیرتعدیل کننده و اندازه شرکت، اهرم مالی، نسبت ارزش دفتری به ارزش بازارو بازده سهام بعنوان متغیرکنترلی می‌باشد. جامعه آماری تحقیق شرکت­های پذیرفته‌ شده دربورس اوراق بهادارتهران 6928،حجم نمونه تعداد 116شرکت می‌باشد. دوره زمانی تحقیق طی سال‌های 1391 تا 1396می‌باشد. روش گردآوری اطلاعات در بخش مبانی نظری از روش کتابخانه­ای و روش گردآوری داده­ها در بخش آزمون فرضیات از صورت‌های مالی و سایت بورس اوراق بهادار تهران استخراج شده است. روش تجزیه‌وتحلیل داده ها نیز آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه می­باشد. آزمون فرضیات از آزمون اف لیمرو آزمون دوربین واتسون و آزمون رگرسیون چندگانه انجام شد. نتایج تحقیق نشان می­دهد خوش بینی مدیریت بر رابطه بین ریسک ویژه و اقلام تعهدی اختیاری تاثیر معنادار و بر رابطه بین ریسک غیرسیستماتیک و اقلام تعهدی اختیاری معناداری مورد تایید نمی باشد