زمانی که تعداد بسیار زیادی مولکول (مونومر) به یکدیگر متصل شوند، فرآورده خاص،‌ پلیمر نام دارد و به این فرآیند پلیمریزاسیون می‌گویند. در حقیقت آخرین مرحله در ساخت پلیمرها، تبدیل مونومرها (تک‌پار) به زنجیره طویلی از پلیمر (بَسپار) است. به دلیل چینش مولکول‌ها در فرآیند پلیمریزاسیون (بَسپارش) و به تبع آن افزایش آنتروپی،‌ این فرآیند در ترمودینامیک محبوبیت خاصی دارد. پیشرفت در فرآیندهای کاتالیستی سبب شده است تا کنترل بالایی بر ساختار و جرم مولکولی در فرآیند پلیمریزاسیون بدست آید. پلیمریزاسیون را از دو منظر می‌توان بررسی کرد: طبیعت کاتالیزورهای استفاده شده و روشی که زنجیرهای پلیمری، محصول نهایی را شکل می‌دهند.