پژوهش حاضر رابطه میان نوآوری سازمانی و قابلیتهای نوآوری فناورانه را مورد ارزیابی قرار داده و اثرات آنها را بر عملکرد شرکتهای دانش بنیان مستقر در پارکهای علم و فناوری تهران مورد بررسی قرار میدهد. این پژوهش از منظر هدف، کاربردی بوده و از حیث روش گردآوری داده ها، به صورت پیمایشی (ابزار پرسشنامه) میباشد. جامعه آماری این پژوهش دربرگیرنده شرکتهای دانش بنیان مستقر در پارکهای علم و فناوری تهران میباشد که اعضای نمونه از بین آنها انتخاب شده اند. حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران تعداد 376 شرکت برآورد شده است. در این پژوهش با استفاده از داده های حاصل از این نمونه ها بررسی نموده ایم که آیا قابلیتهای نوآوری فناورانه بین نوآوری سازمانی و عملکرد شرکتها نقش میانجی ایفا مینماید یا خیر. همچنین در این تحقیق به بررسی تعدیل رابطه میان توانمندیهای نوآوری فناورانه و عملکرد شرکتها توسط نوآوری سازمانی پرداخته شده است. در پژوهش حاضر، برای تحلیل داده ها از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار LISREL8,8 استفاده گردیده است. نتایج حاصل از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که قابلیت های نوآوری فناورانه تاحدودی میان نوآوری سازمانی و عملکرد شرکت نقش میانجی ایفا مینماید. به طور مشابه، یافته ها نشان از آن دارند که نوآوری سازمانی رابطه میان قابلیت های نوآوری فناورانه و عملکرد شرکت را تعدیل مینماید.