در این مقاله، نگارنده سعی دارد، با روش های تحقیقی- تحلیلی- کتابخانه ای، بررسی کتب و مقالات مرتبط و همچنین تحلیل چند جانبه، یکی از مهمترین ارکان خانه های سنتی (از جمله کاربرد حیاط و گیاهان) را مورد قرار داده و با توجه به دستاوردهای نوین و شرایط فعلی، برای رفع کمبودها، ضعف ها و ایرادهای معماری خانه های موجود، که در مشکلات محیط زیستی بی تاثیر نبوده، راه حل هایی ارائه گردد، و قطعا در تمام خانه های معاصر، خصوصا خانه های کشورهای همجوار ایران، بدلیل تشابه اقلیم، حتی در دیگر اقلیم ها نیز، بکارگیری این روش ها بسیار مفید خواهند بود،و برخی از مسایل زیست محیطی تا حدودی کنترل خواهند شد.