هدف این تحقیق بررسی و رتبه بندی راهکارهای فرهنگی در افزایش سهم دوچرخه در سفرهای شهری اصفهان بوده است. قلمرو مکانی این تحقیق ایستگاه های دوچرخه سواری شهر اصفهان می باشد و قلمرو زمانی تحقیق حاضر سال 1398 می باشد. در این تحقیق، راهکار فرهنگی از 14 راهکار تشکیل شده است که آنها را مورد بررسی قرار داده ایم، روش تحقیق حاضر از لحاظ هدف اجراء در زمره تحقیقات کاربردی قرار داشته و از نظر زمان اجراء تحقیقی مقطعی محسوب می گردد. همچنین روش تحقیق از جهت نحوه اجراء توصیفی است. جامعه آماری کلیه ی افراد (جنسیت مذکر) حاضر در ایستگاه های دوچرخه سواری الیپ در شهر اصفهان می باشد که در حال حاضر تعداد 15 ایستگاه دوچرخه سواری در نقاط مختلف شهر موجود و در حال خدمت رسانی به شهروندان با جنسیت مذکر می باشند. بنابراین جامعه آماری تحقیق حاضر 450 دوچرخه سوار با جنسیت مذکر، که استفاده کننده از دوچرخه در سطح شهر اصفهان می باشد، هستند. نمونه آماری نیز تعداد 207 دوچرخه سواران مذکر حاضر در ایستگاه های دوچرخه سواری در سطح شهر اصفهان را با استفاده از روش نمونه گیری کوکران به عنوان نمونه آماری انتخاب کرده ایم. در ضمن روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده می باشد. در این تحقیق برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شده است و در انجام آن از تکنیک های آماری توصیفی و استنباطی ( آزمون تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن و آماره کولموگروف اسمیرنوف) استفاده می شود. یافته های تحقیق نشان می دهد، راهکار ارائه امکانات ویژه اعم از تخفیف، پاداش، تغذیه و غیره با میانگین رتبه ای 8/74 درصد رتبه اول، راهکار وجود امنیت با میانگین رتبه ای 8/28 درصد رتبه دوم، راهکار سه شنبه های بدون خودرو با میانگین رتبه ای 8.15 درصد رتبه سوم، را به خود اختصاص داده اند. نتایج تحقیق نشان می دهد، بین راهکارهای فرهنگی و افزایش سهم دوچرخه در سفرهای شهری اصفهان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.