پیرولیز بقایای گیاهی و ضایعات کشاورزی و تبدیل آن¬ها به بیوچار به عنوان راهکاری جهت مدیریت بقایای گیاهی مورد توجه قرار گرفته است. در خاک¬های ایران که با کمبود مواد آلی مواجه است، بیوچار می¬تواند جهت بهبود کیفیت خاک استفاده شود ولی هنوز اطلاعات اندکی در ارتباط با پیامد کاربرد بیوچار بر ویژگی¬های زیستی خاک وجود دارد. لذا با توجه به اهمیت موضوع پژوهشی با هدف بررسی تاثیر بیوچار کاه برنج و باگاس نیشکر در مقادیر 0، 10، 20 و 40 تن در هکتار بر میزان کربن و نیتروژن زیست¬توده و تنفس میکروبی در دو خاک سبک و سنگین انجام گرفت. نتایج نشان داد که افزودن بیوچار موجب افزایش تنفس میکروبی، کربن و نیتروژن زیست¬توده در هر دو خاک نسبت به شاهد شد. میزان کربن و نیتروژن زیست¬توده میکروبی در مراحل اولیه انکوباسیون افزایش یافت، اما با گذشت زمان از مقدار آن¬ها کاسته شد. تنفس میکروبی در خاک¬های تیمار شده با بیوچار نسبت به شاهد، به¬طور معنی¬داری افزایش یافت و در هر دو خاک مقدار آن در اثر افزودن بیوچار باگاس نیشکر نسبت به کاه و کلش برنج بالاتر بود. نتایج به طور کلی نشان داد که بیوچار می¬تواند به عنوان یک اصلاح¬کننده زیستی در جهت بهبود کیفیت خاک استفاده شود.