در مناطق خشک و نیمه خشک، خشکی از مهمترین تنش‌های محیطی است که اثرات نامطلوبی روی سبز شدن و بنیه اولیه بذر دارد. جهت بررسی واکنش اکوتیپ‌های متفاوت گیاه ماریتیغال به تنش خشکی، آزمایشی در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی انجام شد. تیمارها شامل خشکی در 4 سطح (FC، FC 75% ، FC 50% و FC 25%) و فاکتور منبع بذر (اکوتیپ) نیز در 4 سطح (اصفهان، اهواز، مجارستان و مشهد) بود. اکوتیپ‌های مختلف نسبت به تنش خشکی واکنش‌های متفاوتی را نشان دادند. اکوتیپ مشهد دارای بیشترین درصد سبز شدن (75%)، طول ساقه‌چه، طول ریشه‌چه و وزن خشک ساقه‌چه بود. اما با اعمال تنش خشکی، بیشترین میزان سرعت سبز شدن (11/3)، وزن خشک ریشه‌چه و بنیه اولیه در اکوتیپ اهواز مشاهده شد. با افزایش تنش خشکی از شاهد به سطح 4 (FC 25%)، از میزان صفات مورد بررسی کاسته شد. به طور کلی با افزایش خشکی، اکوتیپ اهواز دارای بالاترین سازگاری بود. بنابراین اهواز مناسب ترین اکوسیستم تولید بذر جهت کشت و تولید گیاه دارویی مارتیغال در اکوسیستم های خشک می باشد.