نظامی‌گنجه‌ای شاعر قرن ششم از استادان بزرگ و از ارکان شعر فارسی است. او با بسیاری از علوم زمانه از جمله طب سنتی آشنایی داشته است. و توانسته به زیبایی به ابداع ترکیبات تازه ادبی در شعر به وسیله گیاهان دارویی دست یابد. هدف از نگارش این مقاله آن است که به این واقعیت پی ببریم که نظامی گنجوی، در خمسه، تا چه اندازه به طبیعت و درونمایه آن توجه کرده است؟ و او چگونه پاره اي از دانش رايج زمان خود را به هنر شعر پيوند زده است؟ نظامی با بکارگیری علم طب، به آثار خویش، روح و لطافتی خاص بخشید ه است. بازتاب گیاهان دارویی در شعر او كه گسترده ترين آينه فرهنگي ايران زمين است، جلوه اي چشمگير دارد. او علاوه براشاره به نام گياهان دارويي از انواع كاربردهاي درماني آنها نيز سخن گفته است و آن را دستمايه بيان پند و اندرز و مرثيه و تغزل و عرفان ساخته اند.