هدف از این تحقیق این است که کدامیک از دو مدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای مبتنی بر مصرف و مدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای اصلاح شده می تواند در بورس اوراق بهادار تهران در نقش ابزار پیش بینی دقیق و قویتر ظاهر شده و برای سرمایه گذاران در تخصیص بهینه منابع مفید خواهد بود. برای این منظور بتا ریسک و بازده واقعی سرمایه گذاری مورد سنجش قرار خواهد گرفت. که بتا متغیر مستقل بوده و بازده واقعی متغیر وابسته می باشد. تحقیق حاضر شامل یک فرضیه اصلی وسه فرضیه فرعی می‌باشد جامعه مطالعاتی پژوهش حاضر شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی یک دوره پنج‌ساله (سال‌های 1392-1388) می‌باشد. از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تا پایان سال 1392، با استفاده ازجدول مورگان تعداد نمونه مورد نظر تحقیق را به دست آورده ، سپس شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را کد گذاری کرده و با استفاده از روش تصادفی ساده، نمونه‌ تحقیق را بدست آورده. جهت مستندسازی نتایج تجزیه ‌وتحلیل آماری و ارائه راه‌حل‌های نهایی، محقق از شیوه آماری با استفاده از نرم‌افزار Eviews اقدام به تجزیه‌ وتحلیل سؤالات و فرضیات نموده است. فرضیه‌های تحقیق با استفاده از رگرسیون خطی مرکب و آزمون‌های F و t تحلیل‌شده‌اند. نتیجه حاصله از اجرای این تحقیق نشان می دهدمدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای مبتنی بر مصرف رابطه معنی داری بهتری نسبت به مدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای اصلاح شده دارد و می تواند قدرت تبیین بیشتری در پیش بینی بازده واقعی داشته باشد. همینطور نتیجه آزمون بیانگربرتری مدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای اصلاح شده نسبت به مدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای مبتنی بر مصرف بوده و گویای این مطلب است که بازده مورد انتظار مدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای تعدیل شده انحراف کمتری نسبت به مدل قیمت گذاری دارائیهای سرمایه ای مبتنی بر مصرف از بازده واقعی دارد.