نحوه دفع پساب به نحوي باشد که کمترين اثر را بر روي محيط پذيرنده پساب (دريا در اکثر مواقع) داشته باشد. میزان ترقیق اولیه و خصوصیاتش نقش مهمی را در طراحی دفع فاضلاب به دریا ایفا می‌کند. استفاده از مدل‌های ناحیه اختلاط برای تخمین ترقیق اولیه بسیار مرسوم است. در این مطالعه به عملکرد پخشاننده‌های میله‌ای شکل در آبهای کم عمق با استفاده از شبیه سازی عددی پرداخته می‌شود. نتایج نشان می دهد که استفاده از سیستم تخلیه پساب به کمک پخشاننده‌های میله‌ای (دیفیوزرها) در محل تخلیه پساب سایت آب شیرین کن به دریا برای انجام ترقیق سطحی و کاهش چگالی موثر می باشد و هرچه عمل تخلیه در فاصله دورتری از ساحل و در عمق بیشتری صورت گیرد تاثیر بیشتری بر کاهش چگالی و افزایش ترقیق سطحی دارد.