توسعه شبکه جاده ای در سیمای سرزمین اثرات مخربی بر زیستگاه ¬ها و گونه های جانوری دارد. جاده ها به طورکلی باعث ازدست رفتن و ازهم گسیختگی زیستگاه ها، جدا افتادگی جمعیت ها و کاهش جریان ژن بین آن ها، تصادفات جاده ای و اختلال در مسیرهای مهاجرتی جانوران می شوند. اتصال سیمای سرزمین به عنوان یک راهبرد جهانی برای حفاظت از تنوع زیستی و مقابله با اثرات نامطلوب تکه تکه-شدگی زیستگاه درنظر گرفته می شود.کریدورها ابزارهای مناسبی برای بهبود اتصال سیمای سرزمین و مسیرهای حرکت ایمن بین زیستگاه های تکه تکه شده به حساب می آیند. در تحقیق حاضر به بررسی اثر جاده بر اتصال زیستگاه و کریدورهای جانوران پرداخته شده است. اثرات جاده ها تا حد زیادی بستگی به گونه موردنظر دارد و مانعی ویژه برای برخی گونه¬ها است، درحالی که برای برخی دیگر مانع مهمی به حساب نمی آید. اثر جاده ها باعث نابودی اتصال سیمای سرزمین می شود و بر یکپارچگی لکه های پراکنش جانوران تاثیر منفی دارد. جاده ها باعث تکه تکه شدن و قطع کریدورهای حرکتی و مسیرهای مهاجرتی جانوران می شوند و به ویژه گونه هایی با محدوده وسیع را تحت تاثیر قرار می دهند و موانع مهمی برای حرکات آن ها به وجود می آورند.